Stosik

Nazbierało mi się w krótkim czasie sporo nowych książek i bardzo chcę się nimi pochwalić. Na każdą mam ogromną ochotę i nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła je wszystkie przeczytać - ale pewnie to potrwa, po pierwsze dlatego, że z grubsza licząc to będzie jakieś 5 tysięcy stron, a poza tym wiadomo jak jest z książkami na własnej półce. Chociaż po tym jak ostatnio trzy razy pod rząd płaciłam w bibliotekach kary za przetrzymanie, może jednak zwrócę się ku własnym, teraz tak pięknie wzbogaconym, zasobom?

A to poszczególne elementy stosu:

„Chwile wolności. Dziennik 1914-1941” Virginia Woolf, Wydawnictwo Literackie – o tej książce już pisałam przy okazji wpisu o książkach porzuconych. Teraz kiedy mam już swój własny egzemplarz, będę mogła sobie ją podczytywać. A jak pięknie wygląda na półce J

„20 lat nowej Polski w reportażu” pod red. Mariusza Szczygła, wyd. Czarne – tę książkę kupiłam impulsywnie zachęcona wydawnictwem, autorami i tematem. Dopiero w domu poczytałam o niej trochę i czuję się jeszcze bardziej zachęcona: 26 reportaży najlepszych polskich autorów dokumentujące przemiany w Polsce. Jest o disco polo, o Radiu Maryja, o „Długu”, o aborcji. W jednej z recenzji (nie pamiętam gdzie) przeczytałam, że powinna to być lektura obowiązkowa dla wszystkich. Wśród autorów reportaży, które znalazły się w książce, są Jacek Hugo-Bader, Tomasz Kwaśniewski, Lidia Ostałowska, Mariusz Szczygieł, Wojciech Tochman czy Ewa Winnicka. 

„Na wschód od Edenu” John Steinbeck, Prószyński – klasyk w ładnym nowym wydaniu. Nawiązująca do biblijnej historii Kaina i Abla opowieść o dwóch braciach, rywalizujących ze sobą od dziecka, najpierw o miłość ojca, a potem o dziewczynę.

„Londyńczycy” Ewa Winnicka wyd. Czarne – również zakup impulsywny. Reportaż o życiu powojennej polskiej emigracji w Londynie. Szczerze mówiąc, jest to dla mnie bardzo mało znany okres ( i miejsce) w historii Polski, więc z chęcią poszerzę swoje horyzonty. 

„Ciemno prawie noc” Joanna Bator W.A.B. – pisałam już o niej tutaj. Teraz jestem już w trakcie lektury i mogę powiedzieć dwie rzeczy: 1) jest lepiej niż się spodziewałam; 2) szufladkowanie tej książki  w jakiejkolwiek kategorii (np. jako thrillera czy horroru) jest zupełnie bez sensu.

„Żona tygrysa” Tae Obrecht wyd. Drzewo Babel – najpierw zaintrygowała mnie w gazetce reklamowej popularnej sieci, ale to trochę za mało, żeby zachęcić mnie do kupna. Dopiero gdy kilka pozytywnych recenzji na blogach (np. tu) potwierdziło moje przeczucia, dodałam na listę zakupów. Ta książka to rewelacyjny debiut młodziutkiej pisarki. Jest to baśniowa saga rodzinna z historią Bałkanów i ich folklorem w tle.

 

„Bring up the bodies” Hillary Mantel, Fourth Estate Ltd – laureatka tegorocznego Bookera. Druga część opowieści o Tomaszu Cromwellu i jego życiu na dworze Henryka VIII. Dla miłośników historii, a Tudorów w szczególności, pozycja obowiązkowa.

„Pinokio” Carlo Collodi, Media Rodzina – nie była to nigdy moja ulubiona historia z dzieciństwa, ale nie mogłam oprzeć się pięknym, drobiazgowym, nieco niepokojącym ilustracjom Roberto Innocentiego. Będzie na przyszłość dla synka. Mam nadzieję, że wkrótce w Polsce ukaże się więcej ilustrowanych przez niego książek dla dzieci. Tutaj możecie obejrzeć przykładowe ilustracje.

“The spy who loved” Clare Mulley, Macmillan – czy wiecie, że podczas II wojny światowej bardzo cennym agentem brytyjskiego wywiadu była kobieta? Czy wiecie, że była to Polka? Ja nie wiedziałam. Biografia Krystyny Skarbek (aka Christine Granville).

„Sonety” William Szekspir, Znak - świetny pomysł: dwujęzyczne wydanie sonetów Szekspira w przekładzie Stanisława Barańczaka z obszernym wstępem. Dla miłośników poezji, dla miłośników angielskiego, dla zakochanych.

„Białe zęby” Zadie Smith, Znak – zaczynam się już czuć nieswojo nie znając żadnej książki Zadie Smith, dlatego postanowiłam kupić „Białe zęby”, które już kiedyś zaczynałam czytać. To również był zaskakujący debiut bardzo młodej autorki. Panorama społeczna współczesnego Londynu opisana żywym językiem, nie stroniącym od kpiny.

 

„Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki”  Marta Bogdanowicz, wyd. Harmonia – również ciekawy pomysł, ale z innej beczki: są tu wierszyki dla dzieci (znane i mniej znane) opatrzone odpowiednim opisem „masażu” – czyli zabawy opartej na dotyku (wszyscy znają „Idzie rak-nieborak” albo „Sroczka kaszkę warzyła”).  

Może czytaliście którąś z tych książek i chcecie mi szczególnie polecić?

A może ktoś zainspiruje się powyższymi  propozycjami do świątecznych zakupów?